خبرنگاران بویین زهرا دیده بانان مظلوم

خبرنگاران بویین زهرا دیده بانان مظلوم

 17 مرداد سالروز شهادت محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی به نام روز خبرنگار نامگذاری شده است تا همه باور کنند که شغل خبرنگاری با رنگ خون دوستی و نزدیکی دیرینه دارد و باید خبرنگار در جهت انجام درست و صحیح رسالت و و ظیفه که همانا بیان و نشر واقعیت و آگاهی بخشیدن به جامعه است جان خویش را تقدیم نماید. 

شهید صارمی با جوهر قلم خویش که از آن آگاهی و واقعیت تراوش می‌شد جهل و ناآگاهی را نشانه گرفته بود و با تقدیم جان خویش مسیر روشن را پیش روی خبرنگاران باز نمود.

البته پیش از شهید صارمی قلم‌های بسیاری به سبب تابیدن نور و آگاهی بخشی شکسته شدند و قامت‌های رعنای بسیاری بوسه بر خاک پاک وطن زدند.

سخن گفتن در خصوص فضیلت و جایگاه خبرنگاری به دور از همه فلسفه بافی‌های رایج سیاست بازان آنچنان گسترده و فراوان است که قلم را برای بیان یارای ایستادن  و توقف  نیست و جوهر آنچنان در این خصوص روان بر پیکر کاغذ جان می‌گیرد و واژه می‌آفریند که گویا رفاقتی به طول تاریخ با این واژه‌ها دارد اما چه می‌توان کرد که  فرصت اندک و خلاصه نویسی شرط روزنامه نگاری امروز است. 

بلند پایگان و دون پایگان استان در 17 مرداد با حرارت و رگ‌های برافروخته به درستی خبرنگاران را چشم بینا و زبان رسای مردم، حلقه واسط بین مردم و مسئولان، دیده بانان ملت وسربازان جنگ نرم می‌خوانند و آنچه را که خود باید بدانند برای خبرنگاران دوباره بازگو می‌کنند اما این گویندگان همیشگی و حرفه‌ای غافل از آن می‌باشند که این عبارات و واژه‌ها با قلم خبرنگاران الفتی دیرینه و آشنا دارد  و نیازی به بازگویی دوباره نیست.

بلند پایگان و دون پایگان هرگز از خود نمی‌پرسند که برای تحقق آنچه که بیان می‌کنند چه همراهی و همکاری با خبرنگاران داشته‌اند و تا چه اندازه بستر فعالیت آزادانه خبرنگاران را در استان و شهرستان‌ها فراهم نموده‌اند. این خود بزرگ بینان که بزرگی چند روزه پست‌های مدیریت خود را از این ملت و نظام، ایثار ایثارگران و قلم‌های به حرکت در آمده خبرنگاران به عاریه گرفته‌اند فراموش می‌کنند که برای انجام یک مصاحبه و گفت‌وگو و یا دادن  اطلاعات معمولی به خبرنگاران و رسانه‌ها چه ناز و کرشمه‌هایی‌ می‌فروشند، از یاد‌ می‌برند که چگونه با اندک نقدی و گشوده شدن پنجره‌ای بر روی واقعیت‌ها اخم بر‌ می‌کشند و دندان غضب بر هم‌ می‌سایند و آرزوی شکستن قلم  منتقدان را در ذهن‌ می‌گذرانند و قلم‌های مجیزه گو و اجاره‌ای را با فراخ دستی برای وارونه نشان دادن واقعیت‌ها اجیر می‌کنند.

امروز سختی، مشکلات و حساسیت شغل خبرنگاری بر همگان روشن شده است اما واقعیت این است که خبرنگاران شهرستان‌ها با مشکلات و سختی‌های بیشتری مواجه‌ می‌باشند  این خبرنگاران علاوه بر مشکلات کلی با مشکلات و سختی‌های مضاعفی در انجام وظیفه دست و پنجه نرم می‌کنند که ازآن جمله‌ می‌توان به نگاه‌های بسته مدیران، کم‌توجهی مسئولان، کم کاری روابط عمومی ادارات، نبود امکانات و... اشاره کرد.

دردمندانه باید اذعان نمود که این مشکلات در شهرستان بویین زهرا علی رغم همه ظرفیت‌های کم نظیر، برای خبرنگاران چند برابر دیگر مناطق استان قزوین‌ می‌باشد چراکه خبرنگاران شهرستان بویین زهرا از حداقل توجه و امکانات برخوردار‌ می‌باشند و وعده‌های مکرر مسئولان شهرستان برای رفع مشکلات همچنان در گفتار باقی مانده است.

جای تاسف است اعتراف کنیم که بخش زیادی از مدیران شهرستان با جایگاه، اهمیت و نقش و تاثیر رسانه‌ها و خبرنگاران آشنا نمی‌باشند این در حالی است در هر جامعه‌ای که میدان فعالیت خبرنگاران گسترده و فراخ باشد میزان موفقیت مدیران افزایش پیدا‌ می‌کند و در مقابل میزان اشتباهات وآزمون و خطای مدیران کاهش پیدا‌ می‌کند.   

خوشبختانه بی‌توجهی، نامهربانی و حتی رفتار‌های توهین آمیز بخش اعظم مدیران شهرستان بویین زهرا نتوانسته انگیزه و اشتیاق خبرنگاران شهرستان را در بیان حقایق و فعالیت‌ها کم کند و نگاهی به آرشیو نشریات و فضای مجازی استان بیانگر این است که خبرنگاران کم شمار بویین زهرا با همه ناملایمات فعالیتی به مراتب موفق  و متراکم‌تر از دیگر همکاران خود در دیگر مناطق استان داشته‌اند ضمن این که شرایط حال حاضر شهرستان در عرصه‌ای رسانه با گذشته قابل مقایسه نمی‌باشد.

خبرنگاران شهرستان بویین زهرا به عنوان دیده بانان مردم با حمایت و دلگرمی بخش اندکی از مدیران شهرستان در حد توان و بضاعت فعالیت داشته‌اند هرچند باور داریم ایرادات و اشتباهاتی نیز به خود خبرنگاران نیز وارد است که ضرورت دارد در جهت رفع آنها تلاش شود؛ به هر حال امیدواریم مسئولان شهرستان با پی بردن به اهمیت و حساسیت فعالیت خبرنگاران فضای جدید و امیدبخشی را برای فعالیت خبرنگاران شهرستان فراهم سازند.