آیت الله جوادی آملی: اگر انسان دنبال اختلاس و رشوه نباشد، راه او بسته نیست
یکی از مراجع عظام تقلید گفت: حق نداریم اسلامی حرف بزنیم، ولی قارونی عمل کنیم.
معظم له در این دیدار با اشاره به بیان نورانی امام جواد(ع) در مورد ساختار خلقت و اینکه خداوند همیشه یار و یاور انسان موحد است، بیان داشتند: از سخنان نورانی امام جواد(ع) این است که هرگز یک بنده موحّد و مسلمان در کاری نمی‌ماند؛ راه برای انسان مؤمن هرگز بسته نمی‌شود، این جمله برای امّت، کشور و مسئولین نیز صدق می کند.
ایشان با اشاره به آیات نورانی قران کریم، اذعان داشتند: خداوند درباره تأمین زندگی انسان فرمود هیچ انسانی، هیچ امّتی، هیچ جامعه‌ای، هیچ فرد و گروهی در مسائل زندگی راه او بسته نیست مگر اینکه خودش این راه را بر خود ببندد. در آیه شش سوره مبارکه هود فرمود هیچ موجودی در هیچ گوشه عالَم راهش بسته نیست، من مسئول رزق همه موجودات هستم! حتی مار و عقرب عائله من هستند و نزد من پرونده دارند هیچ کس حق ندارد بگوید فلان موجود چون حرام‌گوشت است نباید به او روزی داد، فرمود او عائله من است و من موظفم روزی او را تأمین کنم.
معظم‌له ادامه داند: این خدایی که می‌گوید حتی مار و عقرب عائله من هستند و من موظفم اینها را اداره کنم هیچ وقت بشر را رها نمی‌کند. بیان نورانی امام جواد(ع) این است که هیچ کس در زندگی کم نمی‌آورد مگر اینکه خودش کوتاه بیاورد. فرمود اگر هم خدای ناکرده کسی کم آورد یا دشمن راه او را بست اگر «خدا» را صدا بزند، «خدا» راه او را باز می‌کند! این بیان نورانی امام جواد(ع) است که به ما درس توحید می‌دهد.
آیت الله العظمی جوادی آملی با اشاره به ضرورت دوری جستن از دو غُدّه خطرناک غرور و خودخواهی در توصیه‌ای به نخبگان بیان داشتند: آنچه در مسئله توحید مشکل ماست یا قارونی فکر کردن است یا فرعونی فکر کردن، مشکل ما همین دو غُدّه است؛ یا ما هر کار خیری که انجام دادیم خودمان را می‌بینیم و آن مبدأ خلاّق و فیاض را نمی‌بینیم! می‌گوییم من خودم درس خواندم، من خودم تلاش کردم، با اینکه اصلِ هویت ما، این هوش ما، این عقل ما، این درایت ما، این حافظه ما، این توفیقات پدر و مادر و داشتن استاد خوب، شاگرد خوب، رفیق خوب، هم‌حجره خوب همه اینها نعمت‌هایی است که خدا به انسان داده، اگر کسی خدای ناکرده این چنین فکر کند بگوید من خودم زحمت کشیدم به اینجا رسیدم این اسلامی حرف می‌زند ولی قارونی فکر می‌کند چون قارون هم همین را می‌گفت، می‌گفت من خودم درس اقتصاد می‌دانستم لذا ثروت پیدا کردم، ما حق نداریم که اسلامی حرف بزنیم بگوییم مسلمانیم ولی قارونی فکر کنیم بگوییم من خودم ده سال زحمت کشیدم و به اینجا رسیدم!
معظم له تصریح داشتند: وقتی بررسی کنیم می‌بینیم یک غدّه فرعونی هم در درون بعضی از ماها هست! هر چند همه ما می‌گوییم عدل چیز خوبی است و معنای عدل هم روشن است، عدل یعنی هر چیز را در جای خود قرار دادن، اما جای اشیاء کجاست؟ جای افراد کجاست؟، این را خالق هستی می داند. اما فرعون جای اشیاء و افراد را به میل خود انتخاب می کرد در حالی که جای هر چیز را در هستی، خالق هستی می داند و لذا بین خوک و گوسفند و بین سرکه وشراب فرق می گذارد.
جماران،
