جنایتهای هولناک علیه اقلیت روهینگیا لکه ننگی برپیشانی جامعه جهانی
جنایتهای هولناک علیه اقلیت روهینگیا لکه ننگی برپیشانی جامعه جهانی
اخیرا بودایی های میانمار با حمایت دولت و ارتش این کشور مرحله جدیدی از ارتکاب جنایت های هولناک علیه اقلیت مسلمان معروف به «روهینگیا» را آغاز کرده اند. اخبار مربوط به جنایت های وحشتناک علیه این اقلیت مسلمان که از هیچگونه ابزاری برای دفاع از خود برخوردار نیست، طی روزها و هفته های اخیر در رسانه های بین‌المللی بازتاب گسترده ای داشته است. بودایی ها که به نظر می رسد از مصونیت ویژه ای در نزد دولت و ارتش برخوردار هستند، تاکنون از ارتکاب هیچ جنایت ضد حقوق بشری علیه اقلیت روهینگیا دریغ نکرده اند؛ از زنده زنده سوزاندن مسلمانان گرفته تا کَندن پوست بدن آنها و تجاوز به زنان و دخترانشان. تمامی این جنایت ها درحالی علیه اقلیت مسلمان روهینگیا انجام می شود که تنها گناه آنها گرایش دینی و مذهبی شان است و نه چیز دیگر.
البته تصور اینکه اقلیت مسلمان روهینگیا تنها چند هفته و یا چند ماه است که توسط بودایی ها، دولت و ارتش میانمار مورد تعرض قرار می گیرند، کاملا اشتباه است، چراکه سلسله اقداماتسکوت رسانه هایِ جیره خوار آمریکایی و صهیونیستی در جهان بوده که تاکنون بر چنین جنایتها علیه مسلمانان میانمار سرپوش نهاده است خصمانه و سرکوبگرانه علیه اقلیت روهینگیا سالهاست که در میانمار در جریان است و این سکوت رسانه هایِ جیره خوار آمریکایی و صهیونیستی در جهان بوده که تاکنون بر چنین جنایت های دهشتناکی سرپوش نهاده است. اقلیت روهینگیا، مسلمانانی هستند که در ایالت «راخین» در غرب میانمار سکونت دارند و ۴ درصد کل جمعیت میانمار را تشکیل می‌دهند. این اقلیت مظلوم و بی‌دفاع سالهای زیادی است که با انواع و اقسام محرومیت ها و محدودیت ها توسط دولت میانمار مواجه هستند.
ازجمله محدودیت هایی که دولت میانمار طی سالهای گذشته علیه اقلیت روهینگیا اعمال کرده، این است که به آنها اجازه کار در اداره جات دولتی را نمی دهد. این درحالی است که اقلیت روهینگیا از خدمات بهداشتی و درمانی نیز همچون دیگر ساکنان میانمار برخوردار نیستند. اقلیت روهینگیا حتی برای ازدواج کردن نیز نیازمند مجوز دولت میانمار هستند و برای دستیابی به این مجوز نیز باید مراحل سخت و پیچیده ای را طی کرده و مبالغ هنگفتی را به دولت پرداخت کنند. تمامی این محدودیت ها و محرومیت ها و همچنین تمامی جنایت هایی که علیه اقلیت روهینگیا رخ می دهد، این باور را به وجود آورده است که دولت میانمار به این اقلیت به چشم شهروندان میانمار نمی نگرد و اساسا آنها را مهاجران غیرقانونی تلقی می کند.
علاوه بر خانه های اقلیت روهینگیا، مساجد متعلق به آنها و مدارسی که فرزندانشان در آنها به تحصیل مشغول بودند نیز به صورت گسترده به آتش کشیده شده استطبق اعلام رسمی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، به دنبال آغاز فاز جدید سرکوبگری ها علیه اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار، تاکنون قریب به ۱۴۰ هزار نفر از آنها مجبور به ترک خانه و کاشانه خود و فرار به بنگلادش شده اند. در همین حال، سازمان ملل متحد اعلام کرده است که تعداد زیادی از خانه های اقلیت روهینگیا در آتش سوخته است. بدون شک این دولت و ارتش میانمار و بودایی های تحت الحمایه آنها هستند که با آتش زدن خانه های اقلیت روهینگیا، موجبات آواره شدن دهها هزار زن و کودک بی دفاع را فراهم آوردند. علاوه بر خانه های متعلق به اقلیت روهینگیا، مساجد متعلق به آنها و همچنین مدارسی که فرزندانشان در آنها به تحصیل مشغول بودند نیز به صورت گسترده به آتش کشیده شده است و به همین دلیل اکنون شاهد وقوع یک فاجعه انسانی بی سابقه در میانمار هستیم.
واقعیت این است که اقلیت روهینگیا طی سال های گذشته همواره از سوی دولت های پی در پی مورد مظلومیت واقع شده است. در زمان رئیس جمهوری سابق میانمار یعنی «تین سین» نیز شاهد انجام اقدامات سرکوبگرانه و خصمانه علیه اقلیت روهینگیا بوده ایم. حتی جنایت های دولت میانمار علیه روهینگیا تاجایی پیش رفت که وقتی «تین سین» در مقابل سؤالی پیرامون چرایی ارتکاب این جنایت ها قرار گرفت، در اظهاراتی تعجب‌برانگیز و شرم‌آور مدعی شد که مسلمانان، شهروند میانمار نیستند. وی مسلمان روهینگیا را قومیتی خارجی معرفی کرده و گفت: «مسلمانان یا باید در اردوگاه‌های آوارگان متمرکز یا اخراج شوند». این ادعای ضد حقوق بشری، به خوبی هم صدایی دولت وقت میانمار با بودایی های جنایتکار را در این کشور برای همگان نمایان ساخت.
«رعد الحسین» کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد چندی پیش به دنبال ارتکاب جنایت های هولناک علیه اقلیت روهینگیا با ارائه این گزارش در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل، اعلامرعد حسین: آنچه بر سر مسلمانان روهینگیا می‌آید در حد جنایات جنگی بوده و نیازمند انجام تحقیق بین‌المللی است کرد: «آنچه بر سر مسلمانان روهینگیا می‌آید در حد جنایات جنگی بوده و نیازمند انجام تحقیق بین‌المللی است». دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل در امور حقوق بشر نیز با انتشار گزارشی جداگانه تأکید کرد که نیروهای دولتی میانمار در عملیات نظامی علیه اقلیت روهینگیا به «کشتار نوزادان، کودکان، زنان و افراد کهنسال و خشونت‌های جنسی سازمان‌یافته و گسترده» پرداخته‌اند. تمامی این ها در حالی است که «آنگ سان سوچی» رهبر میانمار که از قضاء از برندگان جایزه صلح نوبل! نیز محسوب می شود برای فریب افکار عمومی، جنایت های هولناک علیه اقلیت روهینگیا که به مسأله ای «أظهر من الشمس» تبدیل شده است، انکار می‌کند.
رهبر میانمار به جای هرگونه تحرکی که به وضعیت انسانی وخیم اقلیت روهینگیا در این کشور پایان دهد، با دادن آدرس غلط تلاش می کند تا افکار عمومی جهان را فریب داده و احساسات خدشه دار شده میلیون‌ها مسلمان در سراسر جهان به دنبال جنایت ها علیه اقلیت روهینگیا را کنترل کند. وی مدعی است که دیگران اطلاعی از واقعیت آنچه که در میانمار می گذرد، ندارند. البته حمایت سوچی از جنایتها علیه مسلمانان به عنوان یکی از برندگان جایزه صلح نوبل جای هیچگونه تعجبی برای فعالان حقوق بشری ندارد، چرا که پیش از وی نیز جنایتکاران بسیار قهارتر از او به این جایزه دست پیدا کرده بودند که ازجمله آنها می توان به «شیمون پرز» رئیس سابق رژیم صهیونیستی که چندی پیش مُرد، اشاره کرد.
صدهاهزار نفر معترض به نسل کشی مسلمانان در میانمار با به راه انداختن کمپینی خواستار پس گرفته شدن جایزه صلح نوبل از «آنگ سان سوچی» شدندبه دنبال حمایت همین رهبر میانمار از جنایتها علیه اقلیت روهینگیا بود که چندی پیش «ملاله یوسف زئی» جوان ۲۰ ساله و جوانترین برنده جایزه صلح نوبل طی نامه ای به «آنگ سان‌سوچی» خواست تا از قابلیت های خود برای توقف رنج و کشتار و خشونت علیه مسلمانان روهینگیایی اقدامی کند. بر اساس جزئیات وی در این نامه خواستار توقف خشونت علیه مسلمانان در میانمار شد و از سایر کشورها از جمله زادگاهش پاکستان خواست تا برای پناه دادن به این مردم رنج کشیده اعلام آمادگی کنند. وی افزود: «هر بار که اخبار مسلمانان روهینگیا و رنج و ستم آنان را می شنوم، قلبم از درد فرو می شکند».
از سوی دیگر، صدها هزار نفر از فعالان حقوق بشر و معترضین به نسل کشی مسلمانان در میانمار با به راه انداختن کمپینی بین المللی خواستار پس گرفته شدن جایزه صلح نوبل از «آنگ سان سوچی» رهبر میانمار شدند. بسیاری از فعالان حقوق بشری به نام از جمله «دزموند توتو»، از رهبران جنبش ضد آپارتاید آفریقای جنوبی که در سال ۱۹۸۴ برنده جایزه نوبل صلح شد با به راه انداختن این کمپین خواستار شکل گیری اعتراضات بین المللی علیه دولت و رهبر میانمار شدند. توتو که اکنون ۸۵ سال دارد گفته است: « اخبار و تصاویری که از میانمار به جهان ارسال می‌شوند قلب او را می‌شکنند. سوچی باید برای پایان دادن به خشونت و بی‌رحمی علیه مسلمانان این کشور تلاش کند».
در هر صورت، آنچه که هم اکنون در گیرودار جنایت های قرون وسطایی علیه مسلمانان در میانمار بیش از هرچیز دیگری به نظر می رسد این است که این جنایت ها به لکه ننگ دیگری بر پیشانیدر این میان، رد پای رژیم صهیونیستی نیز در جنایت های قرون وسطایی علیه اقلیت روهینگیا به چشم می خورد که برخی رسانه ها بدان اشاره کرده‌اند جامعه بین الملل و نهادها و سازمان های حقوق بشری در جهان تبدیل شده اند، چراکه آنها تاکنون با وجود انتشار دهها و صدها تصویر و فایل ویدئویی از ارتکاب جنایتهای هولناک علیه اقلیت روهینگیا تاکنون هیچ اقدام واضح و روشنی را برای نجات این مسلمانان مظلوم صورت نداده اند. در این میان، رد پای رژیم صهیونیستی نیز در جنایت های قرون وسطایی علیه اقلیت روهینگیا به چشم می خورد که برخی رسانه ها به آن اشاره کرده اند.
درهمین ارتباط، روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» روز چهارشنبه هفته جاری در مطلبی نوشت: «با وجود درخواست مکرر فعالان حقوق بشری برای توقف فروش تسلیحات اسرائیلی به میانمار، اما مقامات تل آویو همچنان به ادامه فروش جنگ افزار به این کشور جنوب شرق آسیا اصرار دارند». این روزنامه صهیونیستی پیشتر نیز اعلام کرده بود که «ژنرال مین اونگ هلینگ» فرمانده کل ارتش میانمار سپتامبر سال ۲۰۱۵ برای خرید سلاح از اسرائیل به سرزمین های اشغالی سفر و با مقامات نظامی از جمله رئیس ستاد ارتش این رژیم دیدار کرد».
