سیاه و سفید شورای پنجم قزوین

 

سیاه و سفید شورای پنجم قزوین

انتخابات پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا در سال 96 در حالی برگزار شد که با توجه به فضای سیاسی و عمومی جامعه،  پیروزی اصلاح طلبان در انتخابات دور از ذهن نبود و با تکرار سید محمد خاتمی پیروزی لیست امید در بسیاری ازشهرهای کشور رقم خورد.

اصلاح طلبان استان قزوین که بعد از حوادث سال 88 با حضور روحانی جان تازه ای گرفته بودند با برنامه ریزی و محوریت بزرگان اصلاح طلب و اعتماد مردم اکثریت شورای دوره پنجم قزوین را با شش عضو در اختیار خود قراردادند.

  پس از کسب اکثریت آرای شورای شهر قزوین از سوی اصلاح طلبان انتظار تحول و عملکرد موفق و رقم خوردن یک دوره طلایی با توجه به عملکرد موفق گذشته و همچنین وعده ها و شعارهای داده شده دور از انتظار نبود؛ اما متاسفانه و صد افسوس که اعضای لیست امید در اولین، مهمترین و اثرگذارترین تصمیم خود برای انتخاب شهردار مسیر را اشتباه رفتند و این تصمیم نادرست آغازی بر دومینوی اشتباهات لیست امید در شورای شهر قزوین شد.

بسیاری از شهروندان، کارشناسان و مخالفان لیست امید انتظار داشتند با توجه به اینکه شهردار قبلی قزوین با همه نقدهایی که به بخشی از عملکرد وی در دوره 8 ساله مدیریت وارد بود؛ شهرداری به مراتب قویتر و کارآمدتر از نصرتی  در حد معاون وزیر و یا شهرداران کلان شهر ها  را کلیددار بلدیه قزوین کنند که متاسفانه علی رغم مطرح شدن نام های بزرگ اما چنین نشد.

بعد از مشکلاتی که برای اولین شهردار لیست امید  رقم خورد مجدد اصلاح طلبان بدون توجه به تجربه تلخ آن مجدد همان مسیر اشتباه را ادامه دادند و به نوعی انتخاب شهردار قزوین  پاشنه  آشیل لیست امید و به نوعی آغازگر اختلاف و تنش در لیست امید و حتی بزرگان جریان اصلاح طلبان استان شد.

فقدان عملکرد شفاف، فقدان نظارت بر روی ورود مستقیم و غیر مستقیم  چند صد نیروی وارده  به شهرداری به شهرداری و سازمان های وابسته و حتی شرکت های پیمانکاری، فقدان برنامه عمرانی شاخص، فقدان توانایی در استفاده از ظرفیت مرکز پژوهش ها و دیرفعال سازی آن، عدم استفاده از کارگروه قزوین +۲۰ یا شمس، عدم ارایه راهبردی برای ایجاد شهر الکترونیک، عدم برگزاری نشست های دوره ای با رسانه ها، عدم‌ پیگیری مشکلات مدیریت قبلی به ویژه موضوع ۷۰۰ هزار دلار پرداخت برنامه اسکان بشر و جاده ابریشم، فقدان راهبرد رسانه ای برای آگاه سازی شهروندان،  فقدان ایجاد نظام شایسته سالاری در ارتقای مدیران شهرداری، استفاده از مدیران سیاسی فاقد کارآیی در مدیریت های استراتژیک شهرداری، حکمرانی افراد خارج از مدیریت شهری بر تصمیمات اعضای شورا، عدم مقاومت و انفعال در سهم خواهی برخی چهره های سیاسی و احزاب همراه، استفاده از مشاورین متملق ، چاپلوس و فرصت طلب در امور که صرفا به دنبال منافع شخصی بودند،  ضعف برخی کمیسیون های شورا از جمله خدمات شهری، تردید و ناتوانی در تصمیم گیری قاطع درخصوص تسویه حساب بدهی شهرداری به بانک شهر با تهاتر سهام در زمان بالا بودن قیمت سهام در بورس ، عدم تلاش برای خارج شدن از زیر سایه زیاده خواهی های سیاسی، عدم پاسخگویی شفاف در خصوص برخی شبهات و سوء استفاده ها در حوزه زمین  و عملکرد کمیسیون ها از جمله کمیسیون ماده صد و ... را می توان از مهم ترین نقاط ضعف این دوره مدیریت شهری قزوین نام برد. 

البته بی انصافی است که تمام عملکرد چهار ساله  دوره پنجم شورا را با نگاه سیاه و سفید یا صفر و صد مورد ارزیابی قرارداد؛ چرا که بخشی از مشکلات شورای دوره پنجم بخصوص بدهی فلج کننده شهرداری قزوین به بانک شهر نتیجه عملکرد بلند پروازانه دوره چهارم شورا و شهردار قبلی بوده است.  

 فربه شدن شهرداری قزوین از نیروهای غیر متخصص و مازاد که از دوره نصرتی آغاز شده بود در چهار سال گذشته با سرعت بیشتری ادامه پیدا کرد تا جایی که امروز بنا به برخی از شنیده ها ماهانه نزدیک به 35میلیارد تومان هزینه حقوق و مزایای پرسنل و کارکنان شهرداری قزوین است که همین امر باعث گردید بخش زیادی از درآمد شهرداری به امور جاری تخصیص پیدا کند.

عدم افزایش بدهی های کلان شهرداری، اتمام پروژه های نیمه تمام ، توزیع عادلانه اعتبارات، توجه بر امور فرهنگی با پیوست های فرهنگی پروژه ها، عدم بلندپروازی‌های بین المللی و هزینه سازی برای شهر، کنترل کردن هزینه های پروژه های فرهنگی  و جلوگیری از شوآف های تبلیغاتی و ... را می توان از شاخص ترین عملکرد های  مثبت دوره شورای دوره پنجم نام برد.

معهذا با کنار هم گذاشتن نقاط منفی و مثبت می توان گفت که دوره پنجم شورای اسلامی شهر قزوین بر خلاف خوشبینی های اولیه نتوانست آنگونه که شایسته بود انتظارت را شهروندان قزوین را برآورده سازد و از پس اداره امور شهر قزوین با توجه به پیشینه تاریخی، فرهنگی و ظرفیت ها برآید و پاسخگویی به مطالبات مردم  و وعده‌های انتخاباتی خود را محقق سازند.

البته ناگفته پیداست که کاهش چشمگیر کمک های دولتی علی رغم اینکه شهرداری ها باید خودگرادن باشند ، همه گیری ویروس کرونا، میراث تلخ مدیریت گذشته شهرداری، سنگ اندازی و حاشیه سازی رقیبان سیاسی و ... نیز در شکل گیری بخشی از ناکامی های دوره پنجم تاثیرگذار بوده است ؛ بنابراین نباید به عملکرد شورا و شهرداری قزوین در دوره پنجم نه تعصب کور و نه تخریب غیر منصفانه، بلکه باید نگاه واقع بینانه و منصفانه داشت.

و سخن پایان اینکه امیدوارم لیست اصولگریان که اکثریت مطلق شورای اسلامی شهر قزوین را در ششمین دوره اختصاص به خود داده اند دردام اشتباهات ساده لیست امید نیفتند و رای اعتمادی را که به مدد مشارکت پایین شهروندان بدست آوردند را  براحتی از دست ندهند؛  در این خصوص سخن خواهیم گفت.