آقای مدیر کل، شأن آموزش و پرورش و فرهنگیان را حفظ کنید
آموزش و پرورش را مادر توسعه می نامند چرا که اگر آموزش و پرورش به معنای واقعی در مسیر توسعه قرار بگیرد می تواند توسعه سایر بخش ها را در حوزه های علمی، مدیریت، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و .... تضمین و همراه کند و اگر روند توسعه آموزش و پرورش به هر دلیل کند و یا متوقف شود سایر بخش های کشور نیز دچار چالش و بحران می شود که این روز ها رگه هایی از این چالش و بحران را در کشور مشاهده می کنیم.
با در نظر گرفتن این مأموریت مهم و حساس باید مدیرانی در رأس وزارت آموزش و پرورش و نیز در رده مدیران استانی قرار بگیرند که از توانمندی ، کارآمدی، جسارت، استقلال و ... برخودار باشند و قدرت همراه ساختن سایر ارکان تصمیم گیری و مدیریت کشور و استان با این مجموعه را داشته باشند.
اما در چند دهه گذشته بر اساس قانون برای حضور اثر گذار برخی از نهاد ها برای رسیدن به اهداف انقلاب تشکل هایی در دل مجموعه آموزش و پرورش از جمله بسیج دانش آموزی، بسیج فرهنگیان و ... تعریف شده و قانون محدوده مأموریت و مسئولیت آنها را هم کاملأ مشخص و روشن کرده است.
با روی کارآمدن دولت سیزدهم و در ادامه سپردن مسئولیت ادارات کل به مدیران همراه و همسوی دولت سکان آموزش و پرورش استان قزوین با تمام بحث هایی که در خصوص گزینه های متعدد وجود داشت در نهایت هدایت بزرگترین و اثر گذارترین مجموعه دولتی استان به «نقی سیاهکلی مرادی» که اتفاقأ در آستانه بازنشستگی قرار داشت سپرده شد.
از همان روزهایی که سکان هدایت آموزش و پرورش در اختیار مدیر کل جدید قرار گرفت برخی از شایعات و گمانی زنی ها حاکی از این بود که انتخاب سیاهکلی مرادی از میان گزینه های مطرح و قوی تر به دلیل برخی توصیه ها و فشارها بوده است.
صاحب قلم در یکی از یادداشت های خود اشاره کرد مدیری که با توصیه، هدایت و اصرار برخی افراد بر میز ریاست تکیه بزند؛ یقینأ آن مسئولیت متزلزل و کم دوام خواهد بود و غالبأ چنین مدیری وامدار همان شخصیت های حقیقی و حقوقی قرار می گیرد و استقلال مدیریت و تصمیم گیری را از دست می دهد و به نظر می رسد که هشدار و پیش بینی صاحب قلم امروز رنگ واقعیت به خود گرفته است.
به هر حال انتظار این بود که مدیر کل جدید آموزش و پروش با درک این واقعیت که مجموعه معلمان و فرهنگیان در حوزه های مختلف کشور و استان جریان ساز و هدایت گر جامعه بوده و هستند؛ شأن و جایگاه این اداره حفظ شود و از دخالت های بی مورد برخی افراد در تصمیم گیری ها و انتصابات جلوگیری کند؛ اما متأسفانه این روزها شنیده می شود برخی از افراد که از نهادهای دیگر در مجموعه آموزش و پرورش حضور پیدا کرده اند، عنان مدیریت آموزش و پرورش استان در بخش های مختلف از جمله انتصابات را در اختیار قرار گرفته اند و این دخالت ها زمینه انتقاد و نارضایتی شدید جامعه فرهنگیان و معلمان استان را به همراه داشته است.
شاید اجازه دخالت های برخی افراد غیر مسئول در مجموعه آموزش و پرورش استان با این ذهینت شکل گرفته که آقای مدیرکل همچنان خود را در فضای رقابت انتخاب مدیرکل می بینید و به جای اینکه مجموعه همکاران خود را مورد مشورت و تکیه گاه قراردهد دل به حمایت برخی افراد بیرون از مجموعه آموزش و پرورش بسته است.
این در حالی است اگر مدیر کل فعلی بتواند از ظرفیت، توانمندی ، برنامه و ... رقبای قبلی خود و مدیران موفق گذشته استفاده و بهره برداری کند نشان دهنده هوش، زیرکی، پختگی و درایت وی دارد چرا که دستیابی به موفقیت و یا خدای نکرده عدم موفقیت اداره کل آموزش و پرورش در این دوره به نام نقی مرادی سیاهکلی ثبت خواهد شد و اتفاقأ افرادی که امروز با دخالت های خود زمینه ناکامی احتمالی وی را فراهم می کنند فردا هیچ سهم و نقشی را در شکست و مشکلات نخواهند پذیرفت.
اگر وضعیت مدیریت دوره های گذشته آموزش و پرورش استان قزوین را مروری کنیم درمی یابیم که در گذشته(دوران اصول گرایان و اصلاح طلبان) مدیران آموزش و پرورش استان از جمله شهاب زاده، سالار قاسمی ، اصغری و ... از چنان شخصیت، جایگاه، توانمندی و قدرت چانه زنی خوبی برخودار بودند که مدیریت های ارشد استان آنها را در تصمیم گیریهای کلان استان و حتی انتصابات سایر مدیران، طرف مشورت قرار می دادند و نظر آنها در اداره استان تاثیرگذار و اهمیت داشت اما امروز جایگاه آموزش و پرورش استان آنقدر تنزل یافته که مدیر کل استان حتی توان و اجازه تصمیم گیری مستقل برای انتخاب همکاران خود را در سطوح مختلف از دست داده است.
به راستی یک مدیر میانی که باید کارهای فرهنگی کند چرا امروز به خود اجازه می دهد در همه امور آموزش و پرورش و انتخاب مدیران دخالت کند و انتظار داریم گزارش دهد در حوزه مأموریت خود تا چه عملکرد موفقی داشته و تا چه میزان جامعه فرهنگیان استان را با اهداف سازمانی خود همراه کرده و بر اساس آمار واقعی چه تعداد از معلمان و فرهنگیان را جذب کرده است.
یقینأ مدیری که دائمأ به دنبال دخالت در امور غیر مرتبط حوزه اختیارات خود باشد از اهداف و مأموریت های ذاتی خود دور می ماند.
افرادی که از دیگر دستگاه ها وارد آموزش و پرورش می شوند آئینه تمام نمایی از آن نهاد محسوب می شوند و این مدیران وظیفه دارند با حسن خلق، قانون مداری، ایثار، فروتنی ، ... از میان معلمان و فرهنگیان برای نهاد خود دوست و همراه جذب کنند نه اینکه خدای نکرده با خود بزرگ بینی، غرور، دخالت در امور غیر مرتبط با ماموریت و ... فرهنگیان و معلمان را نسبت به نهاد و سازمان خود بدبین و دلگیر کند.
هر چند دور از انصاف و اخلاق است که از برخی مدیران از جمله مسئول بسیج دانش آموزی استان که دلسوزانه و دغدغه مندانه و با احساس مسئولیت بدون دخالت در سایر امور آموزش و پرورش به دنبال تحقق مأموریت های محوله است یاد نشود و یا مدیرانی که قبلا در مجموعه آموزش و پرورش با عملکرد موفق خود همچنان مجموعه فرهنگیان استان از آنان به نیکی یاد می کنند نامی نبریم.
ناگفته پیداست حفظ شخصیت، استقلال و منزلت فرهنگیان و معلمان و مجموعه آموزش و پرورش بدان معنا نیست که از ظرفیت سایر نهادها و سازمان ها در رسیدن به اهداف مقدس و مهم آموزش و پرورش استفاده نشود بلکه مقصود این است که مدیرکل باید با حفظ استقلال اجازه دخالت افراد غیر مسئول در حوزه اختیارات و وظایف خود را به دیگر افراد حقوقی و حقیقی ندهد و شأن و جایگاه فرهنگیان و معلمان را حفظ کند.
و سخن پایان اینکه آموزش و پرورش نهاد مهمی است که تربیت نسل آینده را بر عهده دارد و انتخاب سیاسی مدیران کل این مجموعه می تواند آسیب های جبران ناپذیری به بدنه مدیریت آینده کشور وارد کرده و هزینه های سنگینی به نظام تحمیل کند. یادمان باشد تنها شایسته سالاری راهکار حل مشکلات کنونی جامعه است.
