صدای مردمی که در انتخابات شنیده نمیشود
صدای مردمی که در انتخابات شنیده نمیشود
ولیا… حسینزاده
ترکیب جمعیت هر یک از کشورها، رنگینکمانی از اندیشه، فرهنگ، باور، اعتقادات و …. مردم است، البته همه رنگهای متفاوت و درخشان رنگینکمان با نظم و زیبایی و رعایت حریم یکدیگر در کنار هم قرار میگیرند تا در نهایت صحنه زیبایی از قرار گرفتن رنگها و اندیشهها را خلق کنند و به همگان ثابت شود که انسانها میتوانند با وجود داشتن تفاوتها کنار هم، زندگی و همزیستی مسالمتآمیز و زیبایی داشته باشند.
بر اساس اهداف انقلابی که در روزهای گذشته سالگرد پیروزیاش را جشن گرفتیم تمام مردم ایران از فرصت برابر و مناسب برای بیان باورها و اندیشههای خود برخوردار هستند البته که بیان نظرات و اندیشهها در تمام کشورها در چارچوب قانون تعریف شده است.
اما به نظر میرسد بخشی از اهداف و ارزشهای انقلاب در زمینه حقوق برابر همه مردم برای بیان نظرات خود مورد بیتوجهی و غفلت قرار گرفته است چرا که امروز تمام جریانات و اقشار مردم از شرایط مساوی برای بیان نظرات از تربیون و امکانات عمومی بویژه صدا و سیما برخودار نیستند.
با توجه به نزدیک شدن برگزاری انتخابات 11 اسفند ماه بخش زیادی از تربیونهای عمومی کشور از جمله صدا و سیما به عنوان یک رسانه فراگیر، تربیونهای نمازهای جمعه، مساجد و … همچنان در اختیار و مدیریت یک جریان فکری و سیاسی قرار دارد و سایر گروهها امکان استفاده از این ظرفیتها را برای بیان دیدگاه خود ندارند.
در روزهای اخیر بر حجم دعوت از مردم در تربیونها و رسانههای رسمی برای حضور گسترده در انتخابات 11 اسفندماه افزوده شده است و در بسیاری از این دعوتها شرکت در انتخابات پیش رو را در حکم تکلیف و واجب شرعی معرفی میکنند؛ که اگر فضای سیاسی کشور از شور و نشاط و رقابت واقعی بین جریانات و گروههای مختلف برخودار بود، ضرورتی وجود نداشت که این میزان از مقدسات، ارزشها و … برای حضور مردم در انتخابات هزینه شود.
به هر حال این روزها تمام مصاحبهشوندهها در صدا و سیما بدون هیچ استثنا از حضور در انتخابات سخن میگویند و همچنان مردمی که به هر دلیل انگیزه و اشتیاقی برای حضور در انتخابات ندارند در قاب تصویر صدا و سیما هم جا و سهمی ندارند و حتی رویکرد بسیاری از برنامهها، تحلیلها و اخبار پخش شده انتخابات به گونهای است که بخشی از مردمی که به هر دلیل در انتخابات شرکت نمیکنند را به عنوان خائن به کشور، انقلاب، امنیت، خون شهدا از جمله سردار سلیمانی و … معرفی میکنند.
تصور مدیران صدا و سیما و اتاقهای فکر حاکمیت این است که انعکاس صدای معترضان و افرادی که به دلیل برآورده نشدن مطالباتشان در انتخابات شرکت نمیکنند اثر منفی بر روی شرکتکنندگان در انتخابات میگذارد این در حالی است که صاحب قلم باور دارد باوجود اینکه بخشی از مردم کمتر امیدی به حل مشکلات دارند اما به همین اندازه که، صدای آنها شنیده شود و انعکاس پیدا کند؛ آرام و قانع و به آینده امیدوار میشوند و شاید نظرشان برای عدم حضور در انتخابات، به مشارکت در انتخابات نیز تغییر پیدا کند.
در هفتههای اخیر تمام ائمه جمعه و جماعت در سطح کشور و استان از تربیونهای در اختیار خود مردم را به مشارکت حداکثری در انتخابات فراخواندند اما تاکنون صاحبان این تربیونها که به عنوان پدران معنوی جامعه محسوب میشوند و باید سخنگوی تمام اقشار و افراد جامعه با هر نگاه و گرایش سیاسی باشند سخنی از مطالبه، خواست و سخن مردمی که به وضعیت موجود معترض هستند و برای حضور در انتخابات مجاب و قانع نشدهاند، نگفتهاند و یا در میان این بخش از جامعه حضور پیدا نکردهاند تا سخن، درد دل و دلائل آنها را نیز بشنوند و سپس مطالبه آنها را در تربیونهای در اختیار خود بازگو کنند تا این بخش از مردم هم احساس کنند که ائمه جمعه و جماعت و نهادهای انقلابی به معنای واقعی، متعلق به همه مردم هستند و این برخی از گروهها و جریانات سیاسی هستند که پدران معنوی، تربیونها و نهادهای مورد احترام همگان را منحصر به افکار خود معرفی میکنند این در حالی است که واقعیت به گونهای دیگر است.
سخن پایانی اینکه، اگر شبانهروز و در رسانههای رسمی و تمام شبکههای صدا و سیما، صرفا گزارش و مصاحبههای یکطرفه و کلیشهای مرسوم انتخابات پخش شود و بر حضور در انتخابات تاکید شود اما نظرات و سخن بخش گستردهای از مردم منتقد بیان و شنیده نشود؛ تاثیر چندانی بر افزایش مشارکت مردم در انتخابات نخواهد داشت و زمانی بیاثر بودن تبلیغات یکطرفه رسانهها و تربیونهای رسمی نمایان میشود که بعد از انتخابات میزان مشارکتکنندگان از میزان افرادی که در انتخابات شرکت پیدا نکردهاند کمتر میباشد و آنگاه این سوال مطرح میشود که چرا صدای بیش از 50 درصد مردم از رسانه ملی و دیگر تربیونهایی که از بودجههای عمومی استفاده میکنند شنیده نشده است؛ به هر حال تا رویههای اشتباه گذشته و فعلی اصلاح و متوقف نگردد و صدای همه مردم شنیده نشود و همه مردم فضا و تریبونی در داخل برای بیان سخن خود نداشته باشند و فقط پژواک صدای خود را از رسانههای بیگانه با هر هدفی بشنوند، امید کمتری به مشارکتهای خیرهکننده 88 درصدی مردم در انتخابات گذشته وجود خواهد داشت.