چرایی عدم تحقق نامگذاری سال‌ها
چرایی عدم تحقق نامگذاری سال‌ها
ولی‌ا… حسین‌زاده
رسم نامگذاری سال‌ها از سوی مقام معظم رهبری از سال ۱۳۸۷ شروع شد و در این مدت ایشان در ابتدای هر سال بنا بر ضرورت‌هایی که احساس می‌کنند سال‌ها را نامگذاری کرده‌اند.
اما چه ضرورتی وجود داشت که رهبر انقلاب سال‌ها را نامگذاری کنند و چرا این نامگذاری‌ها تاکنون ادامه پیدا کرده است؟ و این نامگذاری‌ها تا کی ادامه پیدا خواهد کرد؟ حال سوال اساسی و مهم‌تر اینکه رهاورد این نامگذاری برای مردم و کشور چه بوده است؟
وقتی از میان مباحث مهم و متنوع کشور موضوعی از سوی رهبری برجسته می‌شود حتما در آن موضوع کم‌کاری، مشکلات، کمبود و نیازهای وجود دارد که این نیاز از سوی عالی‌ترین مقام کشور احساس و تشخیص داده شده است و با ورود ایشان، موضوع مورد اشاره حداقل یک سال در اولویت کاری مسئولین قرار بگیرد.
اما اساسا مشکلات و چالش‌ها در حوزه‌های مختلف در عرصه قانونگذاری و اجراء وقتی شکل می‌گیرند که مدیران توانمند، متخصص، با تجربه، متعهد و دلسوز عهده‌دار مسئولیت نباشند و مدیریت‌ها در سطح ملی و منطقه‌ای به افراد غیرمتخصص، غیرمتعهد، بی‌تجربه، نالایق، پرمدعا، چاپلوس و … سپرده شود.
اگر در کشور به معنای واقعی شایسته‌سالاری حاکم باشد و مدیریت بخش‌های مختلف به مدیران متخصص، باتجربه، متعهد و کاردان سپرده شود و اصل شایسته سالاری به معنای واقعی مورد توجه قرار بگیرد، بخش زیادی از مشکلات در حوزه‌های مختلف حل می‌شود و ضرورت دخالت و هزینه‌کرد عالی‌ترین مقام کشور از جایگاه خود برای رفع مشکلات احساس نمی‌شود.
اما اگر مدیریت‌های بخش‌های مختلف همانند امروز به افراد غیرمتخصص، بی‌تجربه، ناتوان سپرده شود؛ باوجود تاکیدات و نهیب‌های عالی‌ترین مقام کشور، چنین مدیرانی قابلیت تحقق اهداف شعارهای سال را نخواهند داشت و تجربه نشان داده این مدیران تلاش دارند با تقلیل اهداف نامگذاری در حد نصب بنر، سربرگ نامه اداری، همایش‌های پرهزینه و بی‌فایده و آمارسازی، ضعف و ناکارآمدی و ناکامی خود در تحقق اهداف شعارهای سال را مخفی کنند.
به عنوان مثال در چند سال اخیر مقام معظم رهبری موضوع اقتصاد و معیشت مردم را در کانون توجه و نامگذاری سال‌ها قرار داده است تا شرایط اقتصادی و معیشت مردم و کشور که از ظرفیت‌های بی‌نظیرخدادادی برخوردار است، بهبود پیدا کند اما وقتی که شرایط سخت اقتصادی و معیشت مردم و گرانی‌های افسار گسیخته کالاهای سرمایه‌ای و مصرفی مردم را بررسی می‌کنیم متوجه می‌شویم نه تنها شرایط اقتصادی و معیشت مردم بهبود نیافته و اهداف نامگذاری سال‌ها از سوی مقام معظم رهبری تحقق پیدا نکرده است بلکه مردم هر روز حسرت و افسوس سال‌های گذشته را می‌خورند تا جایی که راضی هستند ماشین زمان به ده سال، پنج سال و بعضا چند ماه گذشته برگردد.
اگر امروز قوانین کشور در حوزه‌های اقتصادی راهگشا و موثر نیست به این دلیل است که اقتصاددان‌های برجسته و دلسوز در فرایند قانونگذاری در مجلس و اجراء در قوه مجریه جایگاه و مسئولیتی ندارند و طبیعی است قوانینی که از سوی افراد غیرمتخصص و بی‌تجربه که بعضا منافع گروهی و شخصی را مورد توجه قرار می‌دهند تصویب و اجرا شود، لکوموتیو اقتصاد کشور نمی‌تواند در مسیر پیشرفت و توسعه حرکت کند.
اگر امروز دولت باوجود تلاش‌های انجام شده در عرصه‌ای اقتصادی و رفع مشکلات معیشت مردم موفقیت قابل توجهی کسب نکرده است و هر روز شرایط زندگی بر مردم بویژه دهک‌های متوسط و پایین جامعه سخت‌تر و غیر قابل تحمل‌تر می‌شود به این دلیل است که تیم اقتصادی دولت از صلاحیت‌های علمی و تجربه کافی در عرصه مدیریت اقتصاد کشور برخوردار نیست تا جایی‌که ادامه سیاست و فعالیت تیم اقتصادی دولت سیزدهم مورد نقد جدی هواداران دوآتیشه دولت نیز قرار گرفته است.
اگر می‌بینیم که در بسیاری از سال‌ها اهداف نامگذاری‌ها تحقق پیدا نکرده است، بخشی از آن به دلیل دخالت‌ها و امر و نهی کردن افراد و دستگاه و نهادهای غیر مرتبط در حوزه‌های کاملا تخصصی است.
بی‌شک اگر امور کشور در مسیر درست قرار بگیرد و مدیران بر اساس تخصص و تجربه و شایستگی در مسئولیت‌ها قرار بگیرند نیاز به هزینه کردن مقام معظم رهبری برای اموری که در دیگر کشور انجام آنها جزو وظایف تعریف شده است، وجود نخواهد داشت و اگر ضرورتی برای نامگذاری وجود داشته باشد، نامگذاری در راستای کسب موفقیت در حوزه‌های مختلف خواهد بود.
اگر هر هفته ائمه جمعه، جماعت و سخنرانان که خود را ولایت مدارتر از دیگران معرفی می‌کنند در تربیون‌های مختلف از لزوم توجه به نامگذاری‌ها سخن بگویند اما در مقابل سپردن مسئولیت به افراد ضعیف، ناتوان، غیرمتخصص و پر مدعا در سطوح مختلف سکوت می‌کنند و حتی خود در معرفی افراد ضعیف و غیرمتخصص برای مدیریت‌ها نقش و سهم دارند؛ نه تنها در جهت منویات مقام معظم رهبری گام برنمی‌دارند بلکه در جهت بر زمین ماندن و ناکام ماندن اهداف نامگذاری‌ها حرکت کرده‌اند.
به هر حال صاحب قلم معتقد است تا زیرساخت‌های لازم در حوزه مدیریت کشور و شاخص‌های انتخاب مدیران اصلاح و تغییر پیدا نکند نمی‌توان به تحقق اهداف نامگذاری‌ها که مقام معظم رهبری دلسوزانه بدان‌ها توجه می‌کنند؛ دل‌بست و این نامگذاری‌ها نیز آنگونه که مدنظر رهبری است برای مردم رهاوردی نخواهد داشت چنان که تاکنون نیز چنین بوده است.
امید است که کارگروهی متخصص، دلسوز و جسور در کشور تشکیل شود تا دلایل عدم تحقق اهداف نامگذاری سال‌ها را بررسی کند و برای رفع موانع آن برنامه عملی و عملیاتی ارایه دهد.
