فاصله‌ای عمیق از مُحرم ما تا حسین(ع) امام موسی صدر

فاجعه زمانی رخ می دهد که تشریح جنگ حق و باطل به تشریح جزئیات رزم خلاصه شود

و برای اینکه مردم هر دوره از تاریخ بتوانند بینش و قدرت شناخت حق از باطل را پیدا کنند باید جنگ حق و باطل برای آنها به درستی و از نقطه‌ای که حق به دلیل قصور عموم مردم، زائل شد، تبیین شود. چنین بیانی به مردم در شناخت واقعیت حق و باطل و انتخاب جبهه حق در هر برحه زمانی کمک خواهد کرد اما اگر، تشریح جنگ حق و باطل به تشریح جزئیات رزم فیزیکی و در حقیقت جنبه احساسی جنگ منحصر شود، در همان حد احساس زودگذر غم و یا شادی خواهد ماند و این یک فاجعه است.

هزاران انسان از حسین(ع) و قیام ایشان سخن گفته‌اند؛ برخی با منطق، برخی با احساس و برخی با دغل. گاهی این صحبت‌ها در خصوص امام حسین(ع) و یاران ایشان به حدی با هم متناقض است که گویی از انسان‌های متفاوتی سخن گفته می‌شود.

یک نفر از حسینی سخن می‌گوید که قبل و بعدی ندارد دلیل و منطقی برای جنگ او نیست فقط جنگ است، صبح تاسوعا زاده می‌شود و ظهر عاشورا می‌میرد؛ برخی از حسینی سخن می‌گویند که صرفاً تشنه است، جنگ او جنگ آب است! همه تشنه هستند و تو قرار است فقط گریه کنی؛ برخی از حسینی ضعیف سخن می‌گویند که فقط مظلوم است، بر او ظلم شده اما هرگز نمی‌گویند که او در مقابل ظلم ایستاده، حسینی که این افراد از او سخن می‌گویند حسینی ضعیف است که پشت ضجه‌ها و گریه‌ها زانوی غم بغل کرده است؛ و برخی