سیکل معیوب مدیریت بحران در ایران؛ مدیران بحران آفرین ،مدیریت بحران را برعهده می گیرند!!!!!!!!

سیکل معیوب مدیریت بحران در ایران؛

مدیران بحران آفرین ،مدیریت بحران را برعهده می گیرند!!!!!!!!

بدون تردید نوروز سال 98 به جهت سیل های ویرانگردر استان های مازندارن ، گلستان ، شیراز ، و ...  نوروز متفاوت و غم انگیزی برای ایرانیان بود.

واکاوی و بررسی دقیق دلائل وقوع این حوادث غم انگیز و خسارت بار نیازمند مجال و فرصت مناسب است

اما این روزها خبر تشکیل ستاد مدیریت بحران به ریاست استاندار درمراکز استان ها  ودرشهرستان ها به ریاست فرماندار با عضویت مدیران دستگاه های متناظر ستاد ملی و همچنین سایر دستگاه های مرتبط به تشخیص و دعوت رییس ستاد مدیریت بحران  خبر تکراری صدا و سیما و خبرگزاری های کشور است 

اگربادقت به ترکیب اعضای ستاد مدیریت بحران در سطح استان و شهرستان ها نگاه کنیم متوجه می شویم که یکی از دلائل اصلی وقوع حوادث تلخ و دردناک سال های گذشته و چند روز گذشته به طور مستقیم و غیر مستقیم به ضعف مدیریت و عملکرد نامناسب بخش زیادی از اعضای ستاد های مدیریت بحران در دوره های گذشته و فعلی برمی گردد.

شهروندان اگربا دقت به تخریب و ساخت وسازهای حریم رودخانه های شهرهای خود  توجه کنند متوجه می شوند که شهرداران مجوز ساخت و سازهای  غیر اصولی را در بستر و حریم رودخانه و گسل ها را صادر کرده اند،  مدیران ادارات  صنعت ، معدن و تجارت مجوزهای بیش از ظرفیت برداشت شن و ماسه از حریم و بستر رودخانه ها را صادر کرده اند، مسئولین جهاد و کشاورزی در برابر تخلفات سودجویان در تخریب جنگل ها و مراتع سکوت و یا بعضا مماشات کرده اند،روسای ادارت آب، برق ، گاز و ...   انشعابات آب ، گاز و برق  ساخت و ساز های غیر اصولی را نصب کرده اند ، استاندار ، فرمانداران ، بخشداران و دستگاهای نظارتی ، نظارت کافی و دقیق را بر عملکرد مدیران زیر مجموعه خود نداشته اند و در انجام وظایف خود سهل انگاری کرده اند و.....

اینک همین مدیران سهل انگار اهمال کارو ناکارآمد درغالب اعضای ستاد های مدیریت بحران  که بخش اصلی بحران های بوجود آمده به طور مستقیم و غیر مستقیم در نتیجه عملکرد نادرست و غیر اصولی آنان رقم خورده است ؛  مدیریت بحران را عهده گرفته اند و این همان طنز تلخ و سیکل معیوب مدیریت در کشورما است.

متاسفانه مدیران در ایران نه تنها پاسخگویی عملکرد خود نیستند بلکه پس از هر بحران آفرینی حتی تشویق و ارتقاء  نیز پیدا می کنند؛ و این همان دردی است که افکار عمومی را بیشتر عذاب می دهد.